Ellerim iştahlı, dünya güzel.
. .................................Gözlerim doyamıyor ağaçlara
. .................................Ağaçlar öyle ümitli, öyle yeşil.
Güneşli bir yol gidiyor dutlukların arkasından
Mapushane revirinde penceredeyim.
. ................................Duymuyorum ilaçların kokusunu,
. ................................Bir yerlerde karanfiller açmış olacak.
İşte böyle Laz İsmail,
mesele esir düşmekte değil,
teslim olmamakta bütün mesele!
Nazım HİKMET - 1948
ooo... buraya çoktan bahar gelmiş yahu:)
ReplyDeleteWow! Hosgeldin endiseliperi. Bu ilk ziyaretiniz degildir eminim. Ayrica sundan da eminim ki bu sizin ilk yorumunuzdur bu bloga... Devamini bekleriz efendim. :-)
ReplyDeleteÖperim ama ben bu laz ismaili :Pp
ReplyDelete