Sosyalizm nedir?
İyilik güzelliktir… Nikbinlik olmasıdır baş felsefenin. Hani şimdi
bizim soframıza haftada bir et gelmemesidir, çocuklarımızın eve sapsarı
iskelet gelmemesidir. Maviliklere sürülen motorların da benzinin
bitmemesidir.
Sosyalizm nedir?
Bebelerin Kürtçe gülmesidir.
Türkçe emeklemesi, Arapça anne deyip Çince mama yemesidir. Ortada
övünülecek bir şey olmaması, herkesin zaten herkese güvenip
öyle çalışmasıdır. Dağlara yazılmasıdır “ne mutlu türkü söyleyene”
diyene… Varlığımızın börtü böceğin varlığına armağan olmasıdır. O da
sadece ecel geldiğinde…
Sosyalizm nedir?
Depremlerin
takdir-i ilahi değil “ilahi sen, pek ömürsün” olmasıdır. Kimsenin
ölmemesi, sallanan evlerdeki çocukların bunu bir lunapark oyunu zannedip
gülmesidir. Kardeş kokusunun bir gün değil her gün gelmesidir burnuna.
Sızlamamasıdır yüreklerin enkaz altındaki son bakışlarla…
Sosyalizm nedir?
Sevgiliye karanfil almasını bilenlerin, aç kalıp da karanfil parasını
yememesidir. Zaten her yanının karanfil kokmasıdır vatanın. Ülkesini
terk etmemesidir bunu söyleyen çirkin kralların, topuklayarak kaçtığının
görülmesidir güzel kralların. İntiharlar kuşanmamasıdır gerçek
delikanlıların, “hastir” çekilince uzaya karışmasıdır onlara çatal
fırlatanların…
Sosyalizm nedir?
Suçun yok olmasıdır,
cezanın da… Çalacak bir şey olmamasıdır. Suların şişeden değil musluğa
ağız dayayarak içilmesidir. Boşalan hapishaneleri annelerin kiler
zannetmesidir. Eskiden taş atan çocukların artık suda taş sektirmesidir.
Ama sosyalizm nedir?
Samanın zamanı gelir diye saklanmasına gerek kalmamasıdır.
Samanlıkların hep seyran olmasıdır. Her koyunun beğendiği koyuna
asılmasıdır. Kısa çöpün uzun çöple dans etmesidir. Alacak bir hakkının
da kalmamasıdır.
Peki sosyalizm nedir?
Hiçbir mahalle
maçında, hiç kimsenin, topunu alıp gidememesidir. Maçta herkesin mutlaka
bir kez kaleye geçmesidir. Atari salonundaki çocuğun jetonsuz kalıp da,
“abi sana bu turu atlatayım mı” dememesidir.
Orası tamam da sosyalizm nedir?
Sıra dayağı yerine sıra geceleri olmasıdır sınıfta… Kulakların
çekilmemesidir sırayla. Kulak çekenin de eşek kulaklı Midas’a
dönüşmesidir anında. Aşık olunmasıdır ön sıradaki kıza ve o her
güldüğünde, “iyi ki geldin devrim” yazısının kazınmasıdır sıraya.
İyi, güzel de… Sosyalizm nedir?
Tüm ağaçların yemiş vermesi ama tek bir dalın bile eğilmemesidir.
BARIŞ İNCE
18 comments:
Konya da okurken (son yazıların beni o yıllara götürüyor hep) Ekonomide 'emekçi' yazdım diye çağrılmıştım sınav kağıdına.
Emekçi ne dedi hoca
Sabit gelirli vs.diye başladım
Hangi dilde bu sosyalist dilde mi dedi ısrarla kışkırtıyordu
evet dedim
İyi ben 2 yıl sonra emekli olacağım gel ve geç ben gidince dedi ve cidden dediği gibi oldu:)
Umarim o yillara gotururken kotuluk yapmiyorumdur sana.
Anini paylastigin icin sagol.
düşünüyorum da, acaba sosyalizm nedir?
bence sosyalizmin birazcığı da budur.
Dans edebilmektir de tabii ki!
"aaa eşinde mi solcu, tüh görüyo musun ne kadar da iyi bir adam halbu ki" demişti bir arkadaşım 90 ların başında...:))))
Gulsen :-)
iddialı bir söz, ve umarım bir gün sınıf bilincine de yer verirsiniz.
Halkin Gunlugu oncelikle yazi benim degil. Baris Ince diye birine ait. Aslinda butun o meli-malili cumlelerin hepsi sinif bilincinden suzulmus ifadeler diye dusundum. Yani illa sinif bilinci teriminin gecmesine de pek gerek yok. Ne dersin?
Tekrar merhabalar EG,
Yazının BirGün’den Barış İnce’ye ait olduğunun farkındayım, yazının temelli (bütünü) kabulümdür zaten, işin açıkçası senin böyle bir yazıya yer vermen beni biraz şaşırttı yukarıda ki cümleleri ondan kullandım. Elbette sosyalizm bir sınıfı nitelendiriyor, o sınıfın içine de İşçi Sınıfı var, yani burjuvazinin karşıtlarını, yani bizi. Bu yüzden belirtmek istediğim, sosyalizm için “iddialı bir söz” derken, hakikaten bu niteliğe göre hareket etmek gerekiyor - gerektiriyor.
Sosyalizm bunu ön görür bence. Ha bu arada sosyalizm nedir’e ek: Sosyalizmin temel niteliği çalışmasan da “aç kalmazsın.”
Yaşasın sosyalizm!
Sevgiler…
Yazıyı ben çok beğenmiştim.
"Sosyalizm nedir?" sorusuna her cevap verişteki; Kapitalizmin bi şekliyle sebep olduğu olumsuzluğa karşıt olumsuz bir tavır geliştirmenin yerine ya da teorik bir altını doldurma gayretini bi yana bırakarak, yumuşak/şakacı/alaycı ve o en temeldeki nikbinlikten hiç uzaklaşmadan basit çözümler buluş gülümsetmişti beni.
Gülsen'in dediği gibi "halbuki" iyi olmamalı, sadece iyi olmalıyız belki biraz böyle. Basit, rahat, çok yormadan insanları, espirili koymalı eleştirel dili.
Hayırlı başarılar... :)
Baris Ince'yi tanimiyorum. Politik cizgisini bilmiyorum. Burada begendigim seylere yer verirken BAZAN cok kaba ve yuzeyel kriterlere gore seciyorum. Guzel yazilmis olmasi, hakli olmasi, dogru lmasi, solda olmasi gibi. Ama ince ayrintilara (soyleyeninin soldaki ayrimlasmanin hangi boyutunda oldugu gibi) pek dusmuyorum... Dogru mu yanlis mi bu tavir emin degilim. Eminim ki yeri gelir cok onemli de olur bu tur ayrintilar ama bunun bi blog, bir gunluk olmasi, yani herhangi br siyasetin yayin organi olmamasi gibi, bana bu konuda biraz daha gevsek ve rahat davranma olanagi veriyor. Bu nedenle bazi arkadaslarin hosgorusunun gerekliligine inaniyorum. Yine de benim dikkatimi "soyleyenin" kim'ligine yoeik dikkatimi cekilmeler icin tesekkur ederim.
SentiuS evet yeni bir dile ihtiyac duydugumuz konusunda seninle hemfikirim...
ne kadar geç farketmişim bloğu kahretsin!
Merhaba ve hosgeldin Didem. Genel anlamda blogu mu yoksa benim blogu mu cok gec farketmisin pek net degil. Hangi birini ima etdigin onemli degil aslinda farketmis olmak hic farketmemis olmaktan daha iyidir. Bir de sana "her seye yetisili/ hic bir seye gec kalinmaz ama" diyen dizelerin sirrin kesfetmeni tavsiye ederim...
yoksun yine
Isler cok yogun be Ebru! Buralardayim ama...
Tamamdır iyi ol da
Harika bir paylaşım nasıl oldu da daha evvel karşılaşmadım bu yazıyla. Savaşsız, kavgasız, mutluluk dolu bir dünyanın da olasılık dahilinde bulunduğunu hatırlattığınız için teşekkürler.
Post a Comment