Kanlı bayraklar ülkesi

Farkında mısınız nasıl da çevrili her yanımız bayraklarla ? Öyle ki nerde bir kırmızı görsem Türk bayrağı imgesi geliyor gözümün önüne. Nereye dönsem bayrak; üstünden kan damlayan bayrak. Masum ve günahsız yere ölen ve öldürülenlerin kanı. Ne idüğü belirsiz vatan sevgisi adına ișlenen cinayetlerin kanı.

Sanki bir utancı kapatmak için bu kadar çok bayrak var. Vatanadașı için iyi bir devlet olamamanın, kendi çocuklarını yiyen ve onların kanlarıyla beslenen bir canavar anne olmanın utancını kapatmak için sanki. Ama Howard Zinn’in (*) dediği gibi hiç bir bayrak masum ve günahsız insanları öldürmenin utancını kapatacak kadar geniș ve büyük olamaz.

Kanlı bayrakları değil, barıș dolu günleri hak ediyor insanlar. Bayraklardan, kanlı bayraklardan önce güvenli bir iși, anlamlı bir eğitimi, huzurlu bir yuva sahibi olmayı hak ediyor insanlar. Mutlu olmaya ihtiyaçları var. Yani zorla “Ya sev, ya terket!” tehditlerine değil. “Asıl vatandaș ve sözde vatandaș” ayrımına değil. Belki sonra kimbilir o zaman bayraklarını da sever insanlar hem de ulusal güvenlikle ilișkisi olmadan…

Belki sonra kimbilir  konuşmayı ve anlaşmayı da öğreniriz. Ve Ritsos'u okuruz birbirimize

 "İşte bak, kardeşim, sonunda öğrendik konuşmayı" deriz
"tatlı tatlı yalın konuşmayı.
 Anlaşabiliyoruz şimdi - fazlası da gereksiz.
Ve yarın diyorum, daha da yalın olacağız tüm yüreklerde,
tüm dudaklarda aynı ağırlığı edinen sözler bulacağız
 adıyla anılacak herşey,
 ve ötekiler gülümseyip "böyle şiirleri biz de yüzlerce yazabiliriz" diyecekler.

Bizim de istediğimiz bu işte.
 Çünkü şarkımız insanlardan ayrı sivrilmek için değil, kardeşim
 insanları birleştirmek içindir şarkımız" Ritsos

* “ There is no flag large enough to cover the shame of killing innocent people.” Howard Zinn