Mim

Şu mim işi “kriz anında düğmeye basın” diye çığlık atan bir karikatürü cağrıştırıyor niyeyse… Mim Çarpım Tablosu ’ndan geldi. Kendimi anlatan dizeler olmalı kural gereği. Ne anlatır beni? Herhalde en son Kuzey Atlantik’in yüzüne çabuk silinir diye yazdığım ama bir türlü silinmeyen dizeler anlatır beni..(Ukalalık gibi algılanmasın Ingilizce’de yazıldı ve Türkçe’ye çeviremedim ya da Türkçe’de aynısını yazamadım daha…Birileri gőnüllü olup çevirmek isterse seve seve yardım etmeye hazırım)

the man sitting by the north atlantic is me
it is me
whose hands are not his hands anymore
whose mind is not his
who sells his all efforts for cheap labor
and who means nothing but a tool.

the man sitting by the north atlantic is me
it is me
who dwells on the distance
neither an irresitable fisherman songs from mediterranean
nor kids cheer
just me
who is nothing else
but a social security number…

the man sitting by the north atlantic is me
it is me
who is nothing else
but kafka’s gregor
a black cockroach
on the bloody forehead of
capitalism…

Ben mimi kime atsam? Uğur’a atayım asıl onun söyleyecekleri vardır.

Not: Gregor'u betimleyen resimi tesadüfen bu sabah Serpil’in sitesinde gőrdüm, aldım ve kendimce değiştirdim de. Ne hakla! Hiç bir hakka dayanmadan yaptım. Suçluyum! Hem de dağlar kadar! Umarım Serpil kızmaz. Serpil “izin vermiyorum dersen" darılmam. Kaldırım blog'dan...Haber et yeter.